(dla J.J.P.)
Witaj moja niepozorna księżniczko.
Rozumiem, że nigdy tak się nie czułaś.
Może trochę, gdy ktoś napisał wiersz,
inspirując się twoim małym światem.
Przy tobie szary magik stał się białym
i chciał mnie prowadzić, gdzie zawsze
marzyłem zapuścić głęboko korzenie.
Jednak musiałbym zostawić wszystko,
co dotąd trzymało mnie przy życiu
- kamienny fundament i więzy krwi.
Podnieś gałązkę, którą napotkasz
na swojej drodze, spacerując po sadzie.
Tam znajdziesz odrobinę rozmów,
które prowadziliśmy późnymi nocami.
I gdy posadzisz pierwszego pomidora,
i zbierzesz owoce ze swoich krzewów.
Też cię będę odnajdywać w obrazkach,
które będę pokonywał każdego dnia.
Może kiedyś dobrze wspomnimy to,
co uchroniło nas od błędu, a może
już nie wymienimy żadnego słowa.
Nie wiem. Możliwe że się pomyliłem.
Mam zaledwie dwa klucze, by zamknąć
całe swoje życie od zewnętrznego świata
i to właśnie postanowiłem zrobić dziś.
Kamień i kwiaty po drodze zebrane.
09 kwiecień 2023
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz